Lekkere luie luxe

Een cruise in de Caraïben? Zon, echt blauwe zee, witte stranden, lekker eten en drinken... we droomden er wel eens van, maar dachten dat het meer iets voor rijke, gepensioneerde mensen was. Tot we op een dag een ongelofelijke promotie in de krant zagen staan (van MSC Cruises, Thomas Cook en Het Laatste Nieuws): een cruise van 10 dagen in de Caraïben + een 4-sterren overnachting in Miami voor 899 euro! Dat mochten we niet missen. Uiteindelijk kregen we er zelfs nog twee dagen gratis bovenop, zodat we een droomcruise maakten voor een heel betaalbare prijs. Althans toch tot we ontdekten hoeveel fooi we moesten bijbetalen.

Dag 1: Brussel–Milaan- Miami

Om de een of andere reden (misschien omdat MSC Cruises een Italiaanse rederij is) vliegen we naar Miami via Milaan. Later horen we dat andere Belgen via New York kwamen, maar daar bijna even lang over deden als wij.

We verliezen ruim twee uur door de overdreven strenge controle van de Amerikaanse douane en komen in de namiddag (met zes uur tijdsverschil) in ons hotel in Coral Gables Miami aan. Het is mooi weer en we besluiten nog even tot het bekende Coconut Grove te wandelen. De afstand valt echter lelijk tegen en eer we ons doel bereikt hebben, zijn we doodop. De schemering begint ook al in te vallen en we voelen ons niet helemaal veilig. Sommige wijken waar we doorheen  gewandeld zijn, leken meer op een derdewereldland dan op een stad in de USA.  Een taxi valt hier niet te bekennen maar dankzij wat welkome hulp van voorbijgangers raken we met de stadsbus terug in de buurt van ons hotel, waar we op het terras van een Italiaans restaurantje iets klein maar lekkers eten. Voldoende in elk geval om eraan herinnerd te worden dat we hier zo’n 15% fooi moeten bij rekenen.

Dag 2: Miami + inschepen op de MSC Lirica in Fort Lauderdale/Port Everglades

Kort na de middag komt een bus van MSC ons halen. We moeten in het centrum van Miami nog enkel andere cruisegasten oppikken zodat we nog wat van de stad kunnen bekijken. De gids vertelt dat Miami de snelst groeiende stad van de Verenigde Staten is en dat vooral dankzij (drugs)geld dat vanuit Zuid-Amerika geïnvesteerd wordt.

Het wordt nog een hectische rit waneer de bus plots om de paar kilometer stilvalt. Gelukkig bereiken we Fort Lauderdale en de haven Port Everglades nog net op tijd. Want, dat is iets dat we pas later op de reis vernemen, cruiseschepen wachten niet op te laat toekomende passagiers.

Dag 3 en dag 4: op volle zee

Doordat we gisteravond erg vroeg gingen slapen, zijn we deze ochtend al voor zes uur op om de adembenemende zonsopgang te zien. Daarna begint het zware leven van de cruisetoerist: zonnen en een boekje lezen en op tijd wat eten en drinken, dat zal het zowat zijn.

De tweede dag op zee verloopt volledig zoals de eerste. Met dit verschil dat ik de pijnlijke gevolgen moet dragen van mijn jeugdige overmoed van gisteren. Ik had me  onvoldoende ingesmeerd met zonnecrème, met als gevolg dat ik nu ferm verbrand ben.

Dag 5: Puerto Rico

Hoofdstad San Juan.

Geassocieerd met de Verenigde Staten, maar geen aparte staat.

Bevolking: +- 4.000.000

Oppervlakte: 9.000 km2

Taal: de omgangstaal is Spaans, de officiële taal Engels (Amerikaans).

Geld: Amerikaanse dollar

Het eerste eiland dat we aandoen is Puerto Rico. Dit is het kleinste eiland van de Grote Antillen*, maar wel het grootste eiland waar we op deze cruise voet aan wal zullen zetten.  De zon is nog maar net door de wolken, laag boven de zeespiegel, gebroken als we op een langgerekte zandbank de eerste palmbomen zien. Iets verder doemt het indrukwekkende Castillo de San Felipe del Morro op en komt ook San Juan in zicht.

Terwijl we langzaam de haven binnenvaren en aanmeren, nemen we een uitgebreid ontbijt. Het is nog maar zeven uur en iets te vroeg om al van boord te gaan.

Wat later breekt de zon door en worden de passagiers op de stad losgelaten. Die komt meteen volop tot leven. Gedurende de enkele uren dat de MS Lirica hier aangemeerd ligt, kan goed geld verdiend worden. Door taxi- en buschauffeurs, door uitbaters van souvenirshops, fruit- drank- en ijsverkopers, organisatoren van excursies, enzovoort. Het zal ons de volgende dagen steeds meer opvallen hoe belangrijk de toeristen voor deze eilanden zijn. Niet alleen de plaatsen waar we aanmeren, maar overal waar er maar iets interessant te zien is, of waar mogelijkheden zijn om te duiken, te surfen, met paarden te rijden... wordt wel iets georganiseerd waarvoor geld kan gevraagd worden.

Dat betekent ook dat de prijzen aangepast worden aan de per definitie ‘rijke’ cruisepassagiers. Koopjes doen is er echt niet bij. Zeker niet omdat ook de producten die je op de Caraïbische eilanden kan kopen – althans in de toeristische centra – samen te vatten zijn in één woord: kitsch. Authentiek handwerk of kunstwerken van de plaatselijke bevolking moet je hier echt niet zoeken.

San Juan en dan vooral het oude stadsgedeelte (Viejo of Old San Juan) is wel een van de mooiste – en meest bezochte - steden van het Caraïbische gebied. En een van de aangenaamste om in rond te lopen. Je vindt hier een unieke mix van de afstammelingen van de Spaanse kolonisatoren, negerslaven en Amerikanen.

De moeite waard

Fort El Morro. Kolossale constructie, gebouwd in de 16de eeuw om de stad te verdedigen tegen Engelsen, Hollanders (toen mocht die naam nog zonder problemen gebruikt worden) en Fransen die alle uit waren op de verovering van het Caraïbische gebied. Zelfs de beroemde Sir Francis Drake beet er zijn tanden op stuk.

Mogelijke excursies

- Diverse rondritten. Puerto Rico heeft een zeer afwisselend landschap, met mooie stranden, suikerriet-, tabaks- en bananenplantages, natuurparken, tot 1.300 meter hoge bergen in de Cordillera Central en een tropisch regenwoud (El Yunque, het enige tropische regenwoud van de Verenigde Staten).

- Onderwaternatuur: koraal en tropische vissen rond de eilanden Vieques en Culebra

- Een bezoek aan de Bacardi Rum Distilleerderij (Bacardi is  het bekendste exportproduct van Puerto Rico).

Opmerkelijk

Colombus noemde het eiland “San Juan Bautista” (Johannes de Doper). De hoofdstad kreeg enkele decennia later de naam Puerto Rico (rijke haven).  Nog later wisselden eiland en stad gewoon van naam.

Om 16 uur moeten we terug aan boord zijn,. Stipt een uur later vertrekken we naar onze volgende bestemming.

Dag 6: St. Maarten

Hoofdstad: Philipsburg

Bevolking: +- 30.000

Oppervlakte: 34 km2 (96 km2 met het Franse gedeelte erbij)

Taal: Engels (in St. Martin ook Frans)

Geld: Antilliaanse gulden, maar Amerikaanse dollars worden veel meer gebruikt

Na een nachtje varen, we zijn er ons nauwelijks nog van bewust dat we op een schip slapen, bereiken we de volgende ochtend Sint Maarten. Dit is een half Nederlands, half Frans (St. Martin met als hoofdstad Marigot) eiland, en daarmee het kleinste gebied ter wereld dat door twee staten wordt gedeeld.

Van dat ‘Nederlands’ moet je je niet te veel voorstellen, alleen sommige straatnamen (Gevangenisstraat, Schrijnwerkersteeg) verwijzen nog naar die oorsprong. De (heel) rijke Amerikanen zijn hier vaste klanten. St. Maarten is  in de USA zelfs een van de populairste vakantie- en cruisebestemmingen. Amerikaans is hier de voertaal. En in tegenstelling tot wat bepaalde reisgidsen schrijven, is hier ook van een ‘Nederlandse sfeer’ absoluut niets te merken. Het eiland komt wel al eens in het nieuws door geruchten over het witwassen van aangebrand geld of als ‘fiscaal paradijs’.

Philipsburg is erg mondain, met in de hoofdstraat (Frontstreet) de ene exclusieve winkel naast de andere (opvallend veel juweliers), banken, restaurants en een paar casino’s. Als er meer dan een cruiseschip tegelijk aanmeert, wordt het zelfs al wat te druk. Een internetcafé is al heel wat moeilijker te vinden, waarschijnlijk valt daar niet genoeg mee te verdienen. In de Backstreet (die evenwijdig loopt met Frontstreet)) vind je wel wat authentieke winkels, voor de eigen bevolking.

Wat aangenaam en mooi is in Philipsburg is het strand. Voor het eerst tijdens deze cruise genieten we een uurtje van het warme witte zand én van het zicht. De kleur van het water is hier onbeschrijfelijk mooi. Met blauw en groen in alle schakeringen als hoofdtinten.

De moeite waard

- Court House en enkele Victoriaanse gingerbreadhuizen (die lijken op peperkoeken huisjes) in Frontstreet.

- De creoolse keuken. Van de 17de tot het midden van de 19de eeuw werden negerslaven naar St. Maarten gestuurd om te werken op de suikerrietplantages. Door vermenging met de oorspronkelijke bewoners ontstond langzaamaan een nieuw ‘creools’ ras, dat een eigen taal, eigen gebruiken én een eigen, lekker kruidige keuken ontwikkelde.

Mogelijke excursies

- Diverse rondritten. Sint-Maarten/St. Martin is een prachtig eiland met zacht glooiende groene heuvels, mooie meren, baaien en – vooral - schitterende stranden (36 stuks, volgens de toeristische dienst van het eiland). En steeds meer hotelcomplexen.

- Ook de zee rond dit eiland is een onderwaterparadijs voor snorkelaars en duikers. Maar dat blijken alle eilanden te zijn die we aandoen.

- De markt in Marigot (FR)

- Fort Amsterdam

- Tocht met een catamaran

We vertrekken al om 16 uur.

Dag 7: Grenada

Hoofdstad: St. George’s

Bevolking: +- 100.000

Oppervlakte: 344 km2

Taal: Engels, creools

Geld: East Carribean dollar (met US dollars kan je overal terecht)

Oudere lezers herinneren zich Grenada misschien nog omdat de Amerikanen daar in 1983  binnenvielen om het land te ‘bevrijden’ van een door Cuba gesteund ‘communistisch’ bewind. Voor het overige geniet het derde eiland dat de MSC Lirica tijdens deze reis aandoet nauwelijks bekendheid. Maar er stopt wel bijna dagelijks een cruiseschip, omdat het een van de mooiste eilanden van de Caraïbische zee is dat bovendien zijn typisch Caraïbische sfeer heeft kunnen behouden. 

Het ziet hier pikzwart van het volk. Maar dan vooral letterlijk, want nog nooit hebben we mensen gezien met zo een donkere huidskleur. Een tweede opvallend punt is de enorme populariteit die de reggaemuziek en vooral Bob Marley hier nog geniet. Achteraf zal blijken dat St. George’s zonder twijfel de minst verzorgde maar ook de meest levendige  en authentieke Caraïbische stad is die we tijdens deze cruise zullen bezoeken.

Grenada is ook het meest zuidelijk gelegen eiland dat we tijdens onze rondvaart aandoen,  het vasteland van Venezuela ligt maar 160 km verder.

Het ‘eiland van de specerijen en de geuren’ heeft zijn naam niet gestolen. Wegwijzers naar de kleurrijke markt zijn dan ook niet nodig. Je ruikt de nootmuskaat, kruidnagel, pepers, kaneel en vanille van honderden meter afstand. De weg ernaartoe staat ook vol stalletjes met fruit en groenten maar vooral veel kitsch en rommel. Iedereen probeert zijn graantje mee te pikken.

Opvallend zijn de talrijke huizen in koloniale stijl (Gregoriaans, naar verluidt).

De haven van St. Georges’s, Carenage genoemd, is allicht de beste natuurlijke haven van het Caraïbische gebied. Hij bevindt zich in een gedoofde krater en wordt omringd door diens steile wanden waartegen de hoofdstad is gebouwd

Mogelijke excursies

Een trip rond het eiland is aan te bevelen…indien je een chauffeur vindt die beseft dat je op tijd weer aan boord moet zijn.

Bezoek aan een specerijen- of bananenplantage.

Nationaal Park Levera met moeras en mangroven. Daar broeden (beschermde) reuzenschildpadden.

Natuurpark ‘Grand Etang’, een kratermeer in het centrum van het eiland.

De Concordwatervallen.

Grande Anse Beach, een van de mooiste stranden van de Caraïben.

Opmerkelijk

- Grenada is, alweer door Columbus, genoemd naar de Spaanse stad Granada.

- Na de verovering van het eiland door de Fransen in de 17de eeuw pleegden de laatste overlevende indianen collectief zelfmoord door van een rots te springen in het noorden van het eiland. Die rots draagt nu de naam ‘Morne des Sauteurs’.

- Grenada is de grootste wereldexporteur van nootmuskaat.

Geschenktip: dreadlocks van mensenhaar

We vertrekken vanavond pas om 20 uur. De sterren staan al aan de hemel.

Dag 8: Barbados

Hoofdstad: Bridgetown

Bevolking: +- 275.000 (dichtstbevolkte eiland van de Cariben)

Oppervlakte: 431 km2

Taal: Engels

Geld: Barbados dollar (maar met US dollars kan je overal terecht)

Uit ons ‘Daily Program’ leren we dat de Britse premier Blair hier al eens op vakantie komt. En ook James Bond werd hier lang geleden gesignaleerd. Barbados is een naam die klinkt als een klok, maar ons valt dit eiland – of toch minstens Bridgetown, de hoofdstad waar we aanmeren - een beetje tegen.

De Britse invloed is hier nog overduidelijk, alleen al in de straat- en pleinnamen zoals die van het oude centrum van Bridgetown, Trafalgar Square. Ook plaatsnamen als Oxford en Cambridge spreken voor zich. En om ons helemaal te overtuigen: de auto’s rijden links. Barbados wordt dan ook wel eens Little England genoemd.

De belangrijkste straat van Bridgetown is Broad Street, met een aantal mooie koloniale gebouwen. Dit is het winkel- en bankcentrum van het eiland. Voor shoppers is ook Pelican Village aan de haven een must.

De moeite waard om even te bezoeken is het Queen’s Park House. En als het weer wat tegenvalt – een tropische storm komt wel eens meer voor – kan je even schuilen in de voormalige militaire gevangenis waar nu het Barbados Museum is.

Mogelijke excursies

Een treinrit door de grotten van Harrison Caves

Een bezoekje aan de stranden van de westkust (Platinum Coast)

Suikerrietplantages en rumdistilleerderijen.

Andromeda Gardens, Orchid House en Flower Forest.

Een tochtje met een duikboot.

Opmerkelijk

- Barbados werd nu eens niet door Columbus ontdekt, maar door de Portugees Pedro a Campo. Die noemde het Isla de los Barbados (het eiland van de baarden).

- De inwoners noemen zichzelf Bayans, naar de bomen die hier groeiden toen de Portugezen het eiland ontdekten.

- Soms kan een klein probleempje leiden tot een unieke belevenis. Om een defect polshorloge te laten herstellen, komen we terecht in een klein kantoortje van een uurwerkmaker. We moeten daar wachten in een echt ‘wachtzaaltje’ zoals we dat hier kennen van bij de dokter of de tandarts. De drie klokken aan de muur geven alle een totaal verschillende tijd aan. Als de vriendelijke man na een kwartiertje prutsen aan het uurwerk een vijsje blijkt verloren te hebben, besluiten we voor de herstelling toch maar te wachten tot we weer thuis zijn. De ‘reparatie’ kost ons wel niets.

Dag 9: Antigua

Hoofdstad: St. John’s

Bevolking: 75.000

Oppervlakte: 280 km2

Taal: Engels

Geld: East Carribean dollar (maar met US dollars kan je overal terecht)

Om 9 uur stipt varen we, onder een bewolkte hemel, de haven van Antigua, St. John’s binnen. Tijdens het ontbijt hoorden we dat we zeker niet mogen klagen over het weer, de toeristen die op de vorige cruise zaten hebben tien van de twaalf dagen regen gehad.

Het historische centrum van St. John’s heeft duidelijk al betere tijden gekend (40% van de bevolking is hier werkloos) maar is nog steeds meer dan de moeite waard, vooral dan de kathedraal en de Botanical Gardens.

Dat Antigua een van de bekendste en populairste eilanden van de Kleine Antillen is,  heeft het vooral te danken aan de grillige kustlijn met zijn mooie baaien en – soms letterlijk - schitterende zandstranden. Ook het piratenverleden van het eiland, waaruit de plaatselijke handelaars nu volop geld proberen te slaan met de verkoop van t-shirts met piratenvlaggen op en andere gadgets, vormt in deze tijden van Pirates of the Carribean stilaan een belangrijke toeristische troef.

De beroemde admiraal Nelson gebruikte de destijds oninneembare English Harbour, de belangrijkste Engelse marinebasis van de Caraïben, enkele jaren lang als uitvalsbasis voor de regio.

Tegenwoordig komt het eiland al eens vaker negatief in de berichtgeving. Het gaat dan over drugsgeld, witwassen, illegale wapentransporten, corruptie... Maar daar merk je als vluchtige cruisetoerist natuurlijk niets van.

Mogelijke excursies

English Harbour met Nelson Dockyard

Shirley Heights Lookout: een restaurant met volgens kenners een van de mooiste uizichten van het Caraïbische gebied.

Een bezoek aan de suikerrietplantage Betty’s Hope.

Opmerkelijk

Ook Antigua werd ontdekt door Columbus. Het werd genoemd naar de kerk Santa Maria La Antigua in Sevilla.

Dag 10: Tortola

Hoofdstad: Road Town

Bevolking:  16.000

Oppervlakte: 60 km2

Taal: Engels

Geld: US dollar

Tortola is zonder meer  een aangenaam en rustgevend eiland. Er is hier weinig te beleven en misschien is net dat de grote charme. Er staan wel heel wat nieuwe gebouwen in de steigers, voornamelijk van buitenlandse investeerders, zodat dit wel eens een van de toeristische groeipolen van de regio zou kunnen worden.

Tortola behoort tot de Britse Maagdeneilanden die vroeger een ideale schuilplaats boden aan talrijke piratenschepen, onder meer dat van Francis Drake, en nu hetzelfde doen voor de luxueuze jachten van vele rijken dezer aarde. En vandaag dus ook voor onze MS Lirica.

Net als Antigua probeert Tortola munt te slaan uit zijn piratenverleden. Maar, voor het eerst sinds Grenada, ontdekken we hier op een klein marktje wat originele koopjes, uit hout en notenschillen gemaakte handtasjes.

We vinden in Road Town, ooit door Hollanders gesticht, geen internetcafé, maar de plaatselijke jongeren verwijzen ons naar het kleine bibliotheekje. Daar mogen we rustig onze hotmail bekijken en wat berichtjes sturen voor een halve dollar per half uur. Aan boord zou dat ons het tienvoudige gekost hebben.

Bezienswaardigheden in dit kleine stadje (6.000 inwoners) zijn verder de O’Neal Botanic Garden (wel een half uurtje te voet) en Pusser’s Outpost, al 300 jaar de officiële rumleverancier van de Royal Navy.

Mogelijke excursies

Bezoek aan buureiland Virgin Gorda.

Bezoek aan enkele van de talrijke forten: Fort George, Fort Charlotte, Fort Recovery en The Dungeon.

Jachthaven van Nanny Cay (de grootste van de Cariben).

Opmerkelijk

Net als in Barbados rijdt men hier nog links

Eens terug aan boord worden we er pijnlijk aan herinnerd dat deze cruise stilaan naar zijn einde loopt. De kapitein biedt alle passagiers namelijk een Farewell Cocktail aan.

Dag 11: Cayo Levantado

Het laatste eilandje dat we tijdens deze cruise bezoeken heet Cayo Leventado, en we moeten eerlijk toegeven dat we daar nog nooit van gehoord hadden. In de brochure van MSC Cruises wordt het beschreven als hun ‘schitterende private eiland’ dat net boven de Dominicaanse Republiek ligt (waartoe het behoort). Er wordt ook naar verwezen dat hier ooit prachtige reclamespots voor Bacardi-rum werden opgenomen. Dat belooft dus.

Achteraf bekeken is dit misschien wel het hoogtepunt van deze cruise. Dit eilandje heeft geen aanlegplaats voor cruiseschepen zodat we in kleine groepjes met de ‘reddingssloepen’ aan land gebracht worden. Het regent als we toekomen maar enkele minuten later breekt de zon door en het wordt nog een van de warmste dagen van de cruise. Op een ongelooflijk mooi en lieftallig strand worden ligstoelen en zonneschermen opgesteld, zodat we zalig van zon, zee en zand kunnen genieten. De temperatuur van het zeewater is perfect. Je kan hier ook wandelen tot aan een vuurtoren, maar dat laten we voor wat het is en we kiezen voor platte rust. Zo’n cruise is al vermoeiend genoeg.

’s Middags is er een enorme barbecue, en daarna moeten we terug aan boord. Om 15 uur begint de echte terugreis naar Fort Lauderdale.

Dag 12: op volle zee

We voelen ons vandaag wat weemoedig omdat de cruise ten einde loopt. Gelukkig is de zon weer volop van de partij om ons daarover heen te helpen. Het is mooi geweest. En na ons laatste, alweer bijzonder lekkere avondmaal, genieten we van enkele frisse Mojito’s.

Dag 13: Aankomst in Port Everglades en bezoek aan Miami

We komen om zeven uur ’s morgens aan in Port Everglades en wat later begint de ontscheping. Die neemt behoorlijk wat tijd in beslag omdat we weer in de USA aankomen en de douane weer moeilijk doet. Toch hebben we nog genoeg tijd voor een geleid bezoek aan Miami, spijtig genoeg met een Spaanstalige gids die denkt dat het interessantste aan deze stad de shoppingcenters zijn. Toch kunnen we nog even de Artdeco-huizen op Ocean Drive, Miami Beach en wat supermoderne wolkenkrabbers bekijken. Voor fervente fans van Miami Vice & CSI Miami is dat toch wel een must.

Mogelijke excursie

In plaats van Miami te bezoeken kan je ook enkele uren naar de Everglades.

Dag 13 en 14: terug naar huis

De terugreis verloopt vlot en zonder het minste probleem. Pas als ik thuis mijn valies wil openen, merk ik dat de Amerikaanse douane het slot  heeft doorgeknipt en mijn bagage volledig heeft doorsnuffeld. Bovenop mijn kleren ligt een briefje dat verklaart dat de Homeland Security Act toelaat alle bagage te openen en dat ik geen schadevergoeding kan eisen. Het zullen wel nooit mijn vrienden worden.

Prijskaartje

Normale prijs voor deze cruise, per persoon: 2. 170 + 150 (hotel) = 2.320  euro.

Promotieprijs aangekondigd in de krant: 1.199 euro per persoon (11 overnachtingen aan boord plus 1 in een 4-sterrenhotel in Miami), alle vluchten en transfers, volpension.

Wij betaalden 899 euro (omdat wij voor dat bedrag een kortere cruise geboekt hadden die niet kon doorgaan ‘wegens technische problemen voor bepaalde afvaarten’ en men ons voor dezelfde prijs deze reis aanbood).

Waren niet inbegrepen: de drank aan boord, de excursies, de persoonlijke uitgaven en ... de fooien.