Na een heel toffe cruise met de kleinkinderen, Baziel en Mon, tijdens de paasvakantie van vorig jaar dachten we: dit is voor herhaling vatbaar. En het blijft betaalbaar. Zolang kinderen nog geen 18 jaar zijn en in dezelfde kajuit slapen, moeten ze maar (ongeveer) een kwart van de volwassenenprijs betalen. Er rest ons niet veel tijd meer om daarvan te profiteren (Baziel wordt volgend jaar 17).

Vorig jaar kozen we voor de Costa Toscana en de Westelijke Middellandse Zee, dit jaar voor de (veel kleinere) MSC Lirica en de Oostelijke Middellandse Zee.

De cruise vertrok op zaterdag 6 april, maar we vlogen al in de voormiddag van de 5de naar Venetië (1 uur 40 minuten) zodat we in de namiddag die stad konden bezoeken.

Vanaf de Marco Polo luchthaven kan je op diverse manieren naar Venetië: met bussen, taxi’s en zelfs boten. Wij kozen voor de ATVO-bus, die is makkelijk op voorhand te boeken en rijdt rechtstreeks naar de Piazzale Roma, de grote parkeerplaats aan de rand van de stad, vanwaar ook de People Mover naar de (oude) cruisehaven (Statione Maritime) vertrekt. We kozen dan ook voor een hotel in die buurt: Ca’ dei Polo in de Fondamenta dei Tolentini.

Tip: de hotels in Venetië zijn vaak oud en heel duur.

Vrijdag 5 april: Venetië

Venetië is zonder meer een van de mooiste steden ter wereld. Er is al zoveel over geschreven dat we ons hier beperken tot wat we zelf gezien en ervaren hebben.

Wij wandelden van ons hotel via vele kleine vrij rustige straatjes met de nodige toeristische winkeltjes naar de beroemde Rialtobrug waar het wel heel druk was, en vandaar verder naar het nog drukkere San Marcoplein. Het is wel te begrijpen dat Venetië een toeristentaks heeft ingevoerd, op sommige dagen moet er daar echt wel té veel volk rondlopen.

Wij wandelden wat rond over het San Marcoplein met de basiliek (die gerestaureerd wordt), de Campanile (dat is die hoge toren), het Doge(n)paleis en de brug der zuchten aan de achterkant van dat paleis. De Biënnale van Venetië was nog niet begonnen, maar er stonden wel al een aantal prachtige beelden.

Gondels zie je overal en die zou je blijven fotograferen.

De terugweg naar ons hotel deden we met een Vaporetto (een soort waterbus), zo zie je de stad eens vanaf het water. Niet goedkoop maar wel een aanrader.

Zaterdag 6 april: inscheping op de MSC Lirica

Sinds 2021 mogen grotere cruiseschepen niet meer aanmeren in het centrum van Venetië. Vele cruises vertrekken nu (of meren aan in) vanuit Ravenna of Triëste, op enkele uren rijden afstand. Andere leggen aan in Fusina of, zoals MSC Cruises, in Marghera. Dat zijn industriële havens aan de overkant van de lagune van Venetië. De inscheping heeft hier dan ook wat meer voeten in de aarde dan in andere havens.

Het makkelijkst is om op de Piazzale Roma de People Mover te nemen (kleine treintjes zonder bestuurder, 1.50 euro per persoon) en uit te stappen bij de eerste halte: het Statione Maritime. Vandaar wandel je te voet naar de vroegere cruisehaven, de Terminal Passeggeri S.p.A. Marittima.

Allicht moet je wel even de weg vragen, veel wegwijzers zijn er niet te zien.

Je kan je uiteraard ook met een taxi daar laten afzetten.

Alle inschepingsprocedures, inclusief de bagageafgifte, vinden hier plaats. Daarna wordt je met een soort vaporetta naar het schip gebracht, dat zo’n 20 minuten verder ligt.

Met de MSC Lirica hadden we al een cruise gemaakt in 2006, in de Caraïben (hier lees je daarover meer >>>). Het schip is sindsdien wel gerenoveerd, in 2015. Het biedt plaats aan zo’n 2.000 passagiers en ongeveer 750 bemanningsleden. Dit is voor ons de favoriete grootte van een cruiseschip.

De cruise was niet helemaal uitverkocht, zodat we nog een betaalbare upgrade kregen van een buitenkajuit naar een suite (hier lees je daarover meer >>>).

Zondag 7 april: Kotor

Kotor is een oude havenstad, gelegen aan de mooie baai van Kotor, een diepe inham van de Adriatische Zee De stad wordt omringd door een vestingmuur en staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Dit is een van de belangrijkste toeristische trekpleisters van Montenegro.

Wat je hier eigenlijk vooral moet zien is het binnenvaren in de baai zelf.

De schepen leggen aan op wandelafstand van het centrum.

Kotor is een kleine, mooie oude stad, met veel kerken (die spijtig genoeg bijna allemaal gesloten waren). Het opvallendste zijn de honderden katten die hier rondlopen en waarvan de inwoners blijkbaar een toeristische attractie willen maken. Naar onze mening niet echt geslaagd.

Dinsdag 9 april Mykonos

Na een dagje op zee (relaxen, lezen en veel eten en drinken) kwamen we dinsdagmorgen aan in Mykonos.

De cruiseschepen leggen hier aan in de haven van Tourlos op zo’n 2.5 km van Mykonos-stad. MSC bood een transfer aan van 8 euro per persoon met een shuttleboot. Maar vlakbij het schip kon je eenzelfde shuttle nemen, de Seabus, voor maar 4 euro. Uiteraard hebben we die genomen.

Mykonos is een heel mooi stadje, met smalle, heuvelachtige, bochtige straatjes. Alle huizen zijn witgekalkt en hebben kleurrijke houten luiken en deuren. Water is hier altijd schaars geweest, daarom hebben bijna alle huizen hier platte daken om zoveel mogelijk regenwater op te vangen.

Veel toeristische winkeltjes, bars en restaurants, vooral langs de kade.

Het mooiste hier zijn de windmolens die je vooral vanaf Klein Venetië goed kan zien.

Woensdag 10 april: Santorini

In 2006 verbleven we 14 dagen op Santorini, ons eerste (tegenvallend) experiment met een all inclusive hotel. We wisten dus wat ons hier te wachten stond.

Cruiseschepen kunnen hier niet aanmeren maar gaan voor anker op zee, vanwaar de passagiers met tenders of shuttleboten naar het kleine havenstadje Skala Firon worden gebracht.

Dat stadje ligt 275 meter onder Fira (of Thira), de hoofdstad van Santorini, die te bereiken is per kabelbaan, of langs een(ezels)pad van ongeveer 600 treden. Beide hebben hun voor- en nadelen. De kabines van de kabelbaan slingeren nogal en je mag geen hoogtevrees hebben, maar 600 trappen omhoog en omlaag is ook niet voor iedereen doenbaar.

Fira zelf is een is mooie stad, vooral bekend vanwege de talrijke blauwe koepels

(waarvan er deze keer toevallig veel nog in een witte grondverf stonden).

Je hebt van hieruit ook een mooi uitzicht op de zee en de naburige eilanden.

Vrijdag 12 april: Ancona

Na alweer een dag op zee (relaxen, lezen en veel eten en drinken) kwamen we vrijdagmiddag aan in Ancona, een weinig bekende stad aan de oostkust van Italië. Cruiseschepen leggen hier aan vlakbij het centrum.

Ancona betekent elleboog, een verwijzing naar de vorm van de kust hier.

De bekendste bezienswaardigheden zijn de (Triomf)boog van Trajanus en het Lazzaretto, een kunstmatig vijfhoekig eiland. Maar die lagen beide te ver om er te voet naartoe te gaan, dus we hebben die niet gezien.

Ancona zelf is een mooie stad, met indrukwekkende kerken en vele mooie gebouwen.

Zaterdag 13 april terugvlucht vanuit Venetië

Tip: er zijn geen taxi’s in de haven van Marghera.

Omdat onze terugvlucht al om 12 uur vertrok vanuit de Marco Polo luchthaven, had ik online een taxi besteld die ons om 9.30 uur zou ophalen in de Marghera, maar toen we op de kade kwamen bleek dat er in die industriële haven geen taxi’s mogen komen. Gelukkig konden we onmiddellijk met een (gratis) shuttlebus van MSC mee tot de Terminal Passeggeri in VenetIë, vanwaar we nog net op tijd, met de gereserveerde taxi, in de luchthaven geraakten.