Na twee heel aangename cruises met de kleinkinderen, Baziel en Mon, tijdens de paasvakanties van 2023 en 2024 beslisten we al snel: we gaan dit in 2025 nog een laatste keer doen. Spijtig genoeg een laatste keer, omdat Baziel volgend jaar 18 wordt, en dan zal hij evenveel moeten betalen voor een cruise als wij, volwassenen. Bij MSC Cruises is het namelijk zo dat kinderen die nog geen 18 jaar zijn en in dezelfde kajuit slapen als de volwassenen, maar (ongeveer) een kwart van de volwassenenprijs betalen. Dit was dus het laatste jaar dat we daarvan konden profiteren.

In 2023 kozen we voor de Costa Toscana en de Westelijke Middellandse Zee, in 2024 voor de MSC Lirica en de Oostelijke Middellandse Zee en dit jaar ... opnieuw voor de MSC Lirica, omdat dat schip vorig jaar zo goed was meegevallen. Met dit verschil dat we nu de eerste week van de paasvakantie kozen, om niet dezelfde route te hebben als vorig jaar. (Lees: Van Venetië naar Santorini en Mykonos met de MSC Lirica >>>).

Dit jaar doorkruisten we de Middellandse Zee van west (Valencia) naar oost (Venetië).

De cruise vertrok op zaterdag 5 april, maar we vlogen al in de voormiddag van de 4de naar Valencia (iets meer dan twee uur vliegen) zodat we in de namiddag die stad konden bezoeken.

Vrijdag 4 april: vlucht naar Valencia

Voor het eerst sinds vele jaren reden we nog eens met de wagen naar de luchthaven in Zaventem, meestal nemen we de tram en de trein. Maar we rekenden uit dat acht dagen in Parking 3 maar iets meer kost dan met vier het openbaar vervoer nemen. En zo moesten we minder sleuren met onze koffers. Tip: let wel heel goed op waar je auto juist geparkeerd staat. De parkings daar zijn echt enorm groot.

Onze vlucht met Brussels Airlines verliep vlot, met maar een klein beetje vertraging, en onze beide koffers kwamen toe (dat is niet altijd het geval). Het was in Valencia minder warm dan in België en ook de volgende dagen van onze cruise zouden we steeds vrij zonnig weer hebben, maar fris voor die tijd van het jaar in de Middellandse Zee (maximum 17 °C).

De taxi naar ons hotel, Holiday Inn Express Ciudad de las Ciencias, kostte 35 euro, zoals verwacht. Normaal gezien mochten we maar vanaf 16 uur inchecken, maar onze kamer was al klaar en hoewel het pas kort na de middag was mochten we er meteen in. Tof.

We hadden dit hotel in de eerste plaats voor de ligging gekozen (vlakbij de Stad van de Kunsten en de Wetenschappen) maar ook de prijs was heel treffelijk (150 euro voor 4 personen, inclusief ontbijt).

Iedereen herinnert zich allicht de enorme overstroming in Valencia in oktober vorig jaar. Maar dat was eigenlijk ten zuiden van de stad. Valencia zelf werd lang geleden, in 1957, wel erg geteisterd door een grote overstroming van de Turiarivier. Die rivier werd daarna omgeleid en die nieuwe rivierbedding voorkwam dat het stadscentrum vorig jaar onderliep.

In die vroegere bedding van de Turia zijn nu mooie tuinen aangelegd en bevindt zich de wereldberoemde Stad van de Kunsten en de Wetenschappen (Ciudad de las Artes y las Ciencias) ontworpen door de bekende Valenciaanse architect Santiago Calatrava.

De architectuur van de gebouwen op zich is al meer dan de moeite waard, we zijn er dus gewoon overal langsgelopen. Alleen in het wetenschapsmuseum zelf zijn we op de benedenverdieping binnen geweest (die is gratis, al de rest is betalend en soms erg duur.)

Via de Turiatuinen wandelden we daarna naar het oude centrum waar we nog de kathedraal La Seu, La Lonja de la Seda (de Zijdebeurs), de Mercado Central (spijtig genoeg gesloten wegens siësta) en de Torres de Serranos bekeken. Toen waren we doodmoe en namen bus 24 terug richting ons hotel.

Vlak naast het hotel is er een Burger King. De double whopper smaakte heerlijk.

Zaterdag 5 april: inschepen op de MSC Lirica

In vogelvlucht lag de cruisehaven (Terminal de Pasajeros/TRASMED) niet zo ver van het hotel maar het was toch een kwartiertje met de taxi om er te geraken. 13 euro, dat kon er wel van af.

Het was stipt 11 uur voor de inscheping begon en die ging uitzonderlijk snel. Om kwart over elf waren we al in onze kajuit, die nog wel verder moest opgeruimd worden. Voor 12 uur konden we al gaan lunchen in het buffetrestaurant.

De verplichte veiligheidsoefening (safety drill) in de namiddag verliep erg chaotisch doordat er op het Daily Program een verkeerd uur vermeld stond. Maar dat soort kleine minpuntjes vergeet je snel eens je aan het aperitieven bent.

Iets voor 18 uur vertrok de MSC Lirica richting Civitavecchia.

Zondag 6 april: dag op zee

Een vraag die we na zovele cruises en ondanks alles wat we op deze website schrijven nog steeds regelmatig krijgen is of we ons nooit vervelen aan boord, en dan zeker tijdens zo’n dag op zee. Deze cruise hadden we zo twee dagen (tussen Valencia en Civitavecchia en tussen Civitavecchia en Corfu), maar tijdens trans-Atlantische cruises of cruises door de Rode Zee en het Suezkanaal zijn dat er soms zes opeenvolgende.

Het antwoord is: NEEN, wij vervelen ons nooit. Op een cruiseschip kan je je eigenlijk niet vervelen. Zelf  hebben we genoeg aan een goed boek en een ligzetel in het zonnetje, maar ook voor mensen die niet graag lezen is er keuze te over. Sommigen brengen bijna heel de cruise door in het casino, anderen gaan naar de bars, de disco’s en de feestjes en slapen de dag door. De meesten houden het bij zoveel mogelijk variatie.

Ja kan van 6 uur ’s morgens tot 9 uur ’s avonds terecht in de fitness, vanaf 8 uur kan je gaan zwemmen, om 8.30 uur zijn de sauna’s en spa’s open, je kan overal gezelschapspelletjes spelen, er is bingo, er zijn winkels, een kunstgalerij, een computerruimte, demonstraties, danslessen, quizzen, optredens, theatershows...

Op de MSC Lirica is er ook een mooie minigolf, tafelvoetbal, ping pong, een reuzeschaakspel enzovoort.

Ook voor kinderen van alle leeftijden wordt er van alles georganiseerd. (Lees: Ook voor kinderen is een cruise een droom >>>)

En vergeet niet dat je heel de dag door kan eten en drinken... Wanneer zou je ooit tijd hebben om je te vervelen?

Maandag 7 april: Civitavecchia

Hier waren we al drie keer: in 2019 met de Costa Fortuna (tijdens onze lange cruise van Singapore naar Barcelona, meer lezen >>>), tijdens onze cruise met de kleinkinderen op de Costa Toscana in 2023 (meer lezen >>>), en twee jaar gelden nog met de Norwegian Gem (meer lezen >>>).

Civitavecchia (‘oude stad’) ligt 70 kilometer ten noordwesten van Rome en de meeste cruisetoeristen maken van hieruit dan ook een excursie naar die stad.

Weetje

In de 15^de eeuw kwam Civitavecchia onder pauselijk gezag en wat later werd in de omgeving aluin gevonden. Aluin (een natuurlijk mineraalzout) was toen een kostbaar materiaal dat gebruikt werd in onder andere scheepsbouw en farmacie. De export van aluin zorgde voor 70% van de pauselijke inkomsten. Om die te beschermen lieten de pausen het Fort Michelangelo bouwen. Het bewind van de pausen eindigde pas in 1870 toen de stad een deel werd van het nieuwe Italiaanse koninkrijk.

Het Fort Michelangelo is het bekendste en het meest indrukwekkende gebouw van de stad, maar je kan dat niet bezoeken, omdat het nog gebruikt wordt door het Italiaanse leger.

Je kan er wel volledig rond wandelen, wat we dan ook gedaan hebben.

De promenade langs de zee is normaal gezien het mooiste stukje van Civitavecchia maar er waren grote werken aan bezig, zodat we er niet konden op wandelen. Dat viel deze keer dus wel tegen.

Een beetje de moeite waard zijn de kathedraal aan de Piazza Vittorio Emanuele, de Piazza Leandra, de Fontana del Valvitelli en de Via Cavour.

Als we hier nog eens aanleggen zullen we toch ook maar een excursie boeken.

Dinsdag 8 april: dag op zee

Neen we hebben ons niet verveeld. Zonnen, lezen, fitness (de kleinkinderen toch), naar de sauna en op tijd gaan aperitieven en lekker eten.

Woensdag 9 april: Kerkyra (= Corfu stad)

Corfu is het noordelijkst gelegen Griekse eiland in de Ionische Zee. Op het eiland (niet in de hoofdstad) groeien veel olijfbomen. Dat komt doordat, tijdens de Venetiaanse tijd, de bewoners een premie kregen van tien goudstukken per honderd olijfbomen die geplant werden. Ook nu is olijfolie nog altijd een belangrijk product, maar het toerisme is belangrijker geworden.

De schepen leggen hier vrij ver van het echte centrum aan, maar het is nog net te voet te doen. MSC legde wel een shuttle in, maar te duur naar onze normen (11 euro per persoon).

Kerkyra is ons bijzonder goed bevallen. Zowel het oude centrum (Cambiello) dat nog niet té toeristisch is, als het oude fort dat voorbij de grote Esplanada op een schiereiland ligt. In dit fort zijn opnames gemaakt voor de film For Your Eyes Only (James Bond/Roger Moore).

Het Nieuwe Venetiaans fort kan je ook zien liggen, maar daar zijn we niet meer geraakt. Meer dan vier uur lang wandelen en dan nog klimmen, dat doen we zelden.

Donderdag 10 april: Dubrovnik

Dubrovnik is een heel mooie stad en wordt daarom de 'Parel van de Adriatische Zee' genoemd. De volledige oude ommuurde stad staat op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO.

De MSC Lirica legde hier aan op enkele kilometers van de stad. Te ver om te voet te gaan. We namen een taxi heen en terug, want met 4 personen was dat nog steeds 50% goedkoper dan de shuttlebus van MSC (14 euro per persoon).

Weetje

Dubrovnik is de Slavische naam van deze stad. Die kwam er pas na de terugtrekking van Venetië in 1797, tot dan heette de stad Ragusa.

Tijdens de Kroatische onafhankelijkheidsoorlog in 1991, werd het historische centrum vanuit de bergen beschoten en zwaar beschadigd, maar daar is nu niets meer van te merken. Na die oorlog lag Dubrovnik los van de rest van het Kroatische grondgebied. Pas sinds 2022 is de stad via een lange brug ook over land met de rest van Kroatië verbonden.

Dubrovnik verdient zonder meer zijn bijnaam als Parel van de Adriatische Zee. De stadsmuren, de volledige Stradun (de hoofdstraat), de St. Blasiuskerk, de Pilepoort, Plocepoort, het Loggiaplein (aan het einde van de Stradun) met de Orlandozuil, het Dominicanenklooster, het Rectorspaleis, de kathedraal, het Dogepaleis... Te veel om op te noemen maar stuk voor stuk bijzonder mooi.

En hoewel er drie cruiseschepen aangemeerd lagen was het er toch niet te druk.

Vrijdag 11 april: Split

Split is de grootste en belangrijkste stad in Dalmatië en de tweede grootste stad en de grootste havenstad van Kroatië.

Hier konden we makkelijk van het schip naar het stadscentrum wandelen.

Weetje

Deze stad heette in tijdens het Romeinse rijk Spalatum. Die naam ontwikkelde zich later onder de Venetianen tot Spalato. De Slavische naam voor de stad was Spljet en werd uiteindelijk Split.

Wat je hier zeker moet bezoeken is het Paleis van de Romeinse keizer Diocletianus (UNESCO Werelderfgoed). Je moet je hierbij niet echt een paleis als een gebouw voorstellen. Het is een groot stadsdeel met een wirwar van kleine en grotere straten en pleinen met nog talrijke oude gebouwen maar ook veel winkeltjes, cafés en restaurants, markten, kleinere paleizen en kerken ...

Zeker de moeite waard maar we hadden er misschien toch wat meer van verwacht.

Het zien waard zijn de Gouden, Zilveren, Koperen en Ijzeren Poort, de Sint Dominicuskerk, het Volksplein en het Brace Radicplein. Ook de wandeling langs de mooi aangelegde kade is meer dan de moeite waard.

Er zou ook een standbeeld van Orson Welles moeten zijn, aan de ingang van hetJokerwinkelcentrum, maar we hebben het niet gevonden (ook niet echt naar gezocht).

Zaterdag 12/4: Venetië en terugvlucht

De schepen van MSC Cruises meren sinds enkele jaren aan in de industriële haven van Marghera (in Venetië zelf worden cruiseschepen niet meer toegelaten). De rederij bood een transfer aan naar de luchthaven van 24 euro per persoon

(x 4 is dat 96 euro) maar ook een gratis shuttle tot in de buurt van de vroegere cruiseterminal in Venetië zelf. Vandaar namen we een taxi. Die kostte ons 40 euro.

We hadden een terugvlucht geboekt met Brussels Airlines, maar om een of andere reden werd die gewijzigd in een vlucht met Air Baltic. Geen probleem, we kwamen mooi op tijd terug thuis.